ای پی کا بازار

تکیه گاه شانه هایت از کوه بهتر

گرمی لبخند تو از شعله بهتر

در میان بی پناهی های دنیا

وجودت ای پدر از هر گنج بهتر

***پست سی و یکم رمان نیوشا***

تا بحال شده که فکر کنید تو یجور برزخ گیر کردید . یه برزخ به تمام معنا . الان دقیقا همین حس رو دارم . حس میکنم زمان متوقف شده و من فرصت دارم تا به اندازه تمام دنیا فکر کنم و یا دلشوره رو تجربه کنم . آره دلم داره شور میزنه و دستم به هیچ جایی نمیرسه . حتی انقدر قدرت ندارم تا سرمو بچرخونم و ببینم تو دو قدمیم چه اتفاقی داره میفته . ...